Normal bi duygu mu bu?
Onun yeri asla değişmeyecek..
Onun yerini kimse alamıycak ama..
Başkaları da olucak elbet..
Neden hala kendimi ihanet ediyomuşum gibi hissediyorum..
Neden??
İnsanlar nasıl dayanıyolar yaşadıkları acılara??Nasıl ayakta kalıyolar..
Ve zaman ne kadar hızlı geçiyo...
2 koca sene onsuz nasıl geçti??
Neden bütün kahramanlar erken gidiyo ki??
Fazla sorgulayıcı bi yazı oldu sanki..
Ama bu günlerde de aklımdan başka bişey geçmiyo.
